Eén ding heb ik geleerd: dat we God niet moeten bidden om zekerheid, maar om vertrouwen te midden van onzekerheid.
Een nieuwe blog van Denise, aan boord bij Africa Mercy.
Afgelopen week was het zover; voor de eerste keer varen met het schip dat al bijna een jaar mijn (t)huis is. Koers zetten naar het onbekende. Deze keer niet alleen, maar met mijn hele schipfamilie. Aan boord heerste het idee dat we eindelijk weer echt iets gaan doen, ook al is dat droogdok in plaats van terugkeer naar Afrika. Het voelt als een stip aan de horizon, een doel om naartoe te werken. En we denken dat we dat nodig hebben, zekerheid, weten wat er komt. Maar één ding heb ik geleerd van corona: dat we God niet moeten bidden om zekerheid, maar om vertrouwen te midden van onzekerheid. Want we hebben geen controle, zelfs niet als we weten waar we gaan. Zelfs niet als we onze droom glashelder voor ogen hebben. In mijn vorige blog vond ik uit dat mijn droom is om God te dienen met al wat in mij is. Vandaag neem ik jullie mee op reis door mijn gedachten, zoekend naar het antwoord op de vraag ''Hoe leef je je droom?''. En ik kan je vertellen, dat is een proces dat veel diepere wortels heeft dan je ziet aan het oppervlak.
Stap 1. Kijk omhoog
Even terugkomend op de zekerheid. Ik zeg niet dat ik geen stip zet, geen doel heb in mijn leven. Wat ik wel wil benadrukken, is dat mijn doel niet op aarde ligt. Mijn doel is hoger, mijn stip staat niet op de horizon, maar mijn anker is uitgegooid in de hemel. De droom begint bij een hernieuwde focus op God. Bij het besef dat God soeverein is. Wie ik ben en wat ik doe is totaal niet aan mij te danken. Het is door Gods genade dat ik vandaag leef en als Hij wil, kan Hij me vandaag nog alles afnemen. Omhoog kijken betekent dat ik leef in een diep besef van afhankelijkheid van deze soevereine God en een geloof dat Hij alles gebruikt ten goede. Dat maakt mij kleiner en doet Hem groeien. Het opent mijn hart om meer te willen leren van Hem, maar ook van mensen om me heen. Het laat me zien dat ik lang niet alles weet, het breekt mijn trots af, maar het helpt me ook om God niet te willen vangen in een beeld. God is veel groter dan ik ooit kan denken of beseffen. En ik kan nog zoveel omhoog kijken, ik heb altijd een menselijke bril op die gekleurd is door mijn ervaringen. En die ervaringen buiten mijzelf zullen mijn innerlijke toewijding nooit doen groeien.
Ik, als mens, ben niet in staat God te zien zoals Hij is. Niet alleen omdat ik het niet waard ben, maar simpelweg omdat ik het niet kan. Mijn brein, hoe slim ik ook mag zijn, is niet in staat God te vangen of te begrijpen. Ik kan enkel zeggen Hier ben ik Heer, U kent mij door en door. Reinig mij.
Mijn anker is uitgegooid in de hemel
Stap 2. Vergeet wat jij niet kunt
Toch is het niet Gods doel met ons om alleen te kijken naar hoe klein wij zijn. Hij heeft mij hier niet geroepen om elke dag mijn tekortkomingen te zien. God heeft mij juist hier geplaatst omdat ik een set van talenten en gaven heb, een unieke combinatie, die hier nodig is. God had alles zelf gekund, maar heeft in Zijn liefde voor ons het verlangen om Zijn Koninkrijk door ons heen te verspreiden. Hij vindt jou en mij waardevol. En daarom hoef ik me niet te richten op dat wat ik niet kan, of waar ik tekort kom. Meer dan dat, ik moet vergeten wat ik niet kan, omdat God mij niet voor niets deze plaats geeft. Hij weet dat dingen mogelijk zijn omdat Hij mij kracht geeft. Het leven draait niet om mij, maar om Christus die door mij wordt vormgegeven op aarde. En om de eer van Zijn naam heb ik het recht niet om te zeggen dit kan ik niet of hier ben ik niet goed voor.
Vaak heeft het veel meer te maken met ons natuurlijke vluchten van moeilijke periodes. Als het even kan, wil ik de dalen uit mijn leven verwijderen. Je ziet het bij ons aan boord: nu we in onderhoudsperiode zijn, is het lastig vrijwilligers te vinden. Maar het werk in droogdok (een droge periode) is een voorbereiding die we door moeten om sterk te staan in de tijd die komt. We hebben droogte nodig om te herstellen, te groeien, en voorbereid te worden op dat wat komt! Daarom, hoop in de moeilijkheden op God en niet op jezelf, vergeet wat jij niet kunt, omdat er een God naast je staat die alles in Zijn hand heeft.
Stap 3. Kom in beweging
Daarom, kijkend omhoog, vergetende dat wat achter je ligt, je uitstrekkende naar dat wat voor je ligt, richt je op het doel! Loop de race, blijf niet langs de kant naar boven staan turen. Het volgende voorbeeld heeft mijn visie hierop voorgoed veranderd. Ik was zo’n toeschouwer. Iemand die stap 1 (& 2) goed kent, maar er niets mee doet. Zolang dit schip op de kant ligt, kan het nog zo mooi gemaakt worden en helemaal klaar zijn voor de nieuwe vaart. We kunnen stuurmannen en werktuigbouwkundigen aan boord hebben om het te besturen en een route navigeren, maar zolang we op de kant liggen, gaat er niks gebeuren. Sturen gebeurt pas tijdens het varen.
Als jij niet in beweging komt, heeft God geen ruimte om je bij te sturen.
Daarom, als jij niet in beweging komt, heeft God geen ruimte om je bij te sturen. We zijn niet bedoeld om te wachten tot God komt met een uitgedacht plan voor ons leven. We mogen ons verstand gebruiken, keuzes maken, en gaan. Erop vertrouwend dat God ons bijstuurt als wij Hem niet goed verstaan. We mogen ons richten op waar we goed in zijn en dat ontwikkelen, we mogen iets nieuws proberen en hoeven niet bang zijn om te falen. (En ja, dat zeg ik ook tegen mezelf, want ik vind het bijvoorbeeld supereng om Frans te spreken met Franssprekenden aan boord.) We zijn geroepen om te vertrouwen dat God bijstuurt wanneer wij bewegen. We mogen doen!
Stap 4. Zet je stap in vertrouwen op God
Dit is de uiteindelijke sleutel. Kijk omhoog zegt, richt je op God, want het draait niet om jou. Vergeet wat jij niet kunt zegt, God geeft je kracht om dat te doen wat jij onmogelijk acht. Kom in beweging zegt, je bent geroepen om te gaan in Zijn kracht. En dit alles komt samen in Vertrouw de Heere met heel je hart en steun op eigen inzicht niet. Leven in je droom is elke dag beginnen met je leven leggen in de handen van de Heer. Beseffen, ik heb het ontvangen. En daarom hoef ik geen stress te kennen, maar mag ik tijd nemen voor relaties en de ander op de eerste plek zetten. In dat alles is Jezus mijn voorbeeld, wil ik elke dag meer op Hem lijken. Loslaten wat mij hier op aarde najaagt en roemen in de kracht van het kruis. Want Jezus’ leven liet het zien: God wordt het meest verheerlijkt in ons wanneer wij het meest tevreden zijn in Hem (John Piper).
Onthoud, dit is absoluut geen stappenplan voor een veilige vaart. Het is er meer eentje voor waaghalzen, problemen gegarandeerd. Maar met God zet ik de stap. Want, zoals Paulus zegt in Romeinen 8: ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden! Stap jij ook uit je boot?